ارتباط مصرف غذاهای آماده با سطح اضطراب در دانشجویان دانشگاه های علوم پزشکی شهر تهران

رژیم غذایی از جمله متغیرهایی است که مستقیم یا غیر مستقیم بر الگوی بیماری­های غیر واگیر تاثیر گذاشته است. دانشجویان علوم پزشکی مستعد رویارویی با شرایط تنش­زا، اضطراب و الگوهای بد غذایی نظیر استفاده از غذاهای آماده هستند. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین مصرف غذاهای آماده با سطح اضطراب در دانشجویان دانشگاه های علوم پزشکی تهران انجام شده است. روش­کار: در این مطالعه­ی مقطعی 488 نفر (204 پسر و 284 دختر) از دانشجویان بومی دانشگاه­های علوم پزشکی شهر تهران در سال 1389 به روش نمونه­گیری تصادفی طبقه­ای انتخاب و وارد مطالعه گردیدند.  ارزیابی­های رژیمی با کمک یادآمد 24 ساعته­ی خوراک در دو مقطع با فاصله­ی یک هفته و دریافت غذاهای آماده به صورت بسامد دریافت از افراد انجام شد. تبدیل غذای دریافتی فرد به مقادیر ریزمغذی­ها از طریق جداول usda انجام شد. سطح اضطراب از طریق پرسش نامه­ی استاندارد اشپیل­برگر نسخه­ی فارسی در دو حالت آشکار و پنهان ارزیابی گردید. برای بررسی اثر میزان مصرف غذای آماده بر متغیر اضطراب از مدل رگرسیونی شانس های متناسب با تعدیل اثر متغیرهای مخدوش گر احتمالیاستفاده گردید. یافته ­ها: مصرف بالای غذای آماده در دانشجویان پسر تقریبا دو برابر دانشجویان دختر بود. شانس قرار گرفتن دانشجویانی که اغلب اوقات غذاهای آماده مصرف می کنند در یکی از طبقات اضطراب آشکار متوسط یا شدید تقریبا هفت برابر همین شانس (001/0p<، 74/9-35/2، ci 95%،0/7=or) برای دانشجویانی بوده است که کمتر غذای آماده مصرف می کرده­اند. نتیجه­ گیری: میزان اضطراب دانشجویان با افزایش مصرف غذاهای آماده افزایش می­یابد.   رژیم غذایی از جمله متغیرهایی است که مستقیم یا غیر مستقیم بر الگوی بیماری­های غیر واگیر تاثیر گذاشته است. دانشجویان علوم پزشکی مستعد رویارویی با شرایط تنش­زا، اضطراب و الگوهای بد غذایی نظیر استفاده از غذاهای آماده هستند. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین مصرف غذاهای آماده با سطح اضطراب در دانشجویان دانشگاه های علوم پزشکی تهران انجام شده است. روش­کار: در این مطالعه­ی مقطعی 488 نفر (204 پسر و 284 دختر) از دانشجویان بومی دانشگاه­های علوم پزشکی شهر تهران در سال 1389 بهروشنمونه­گیری تصادفی طبقه­ای انتخابوواردمطالعهگردیدند.  ارزیابی­های رژیمی با کمک یادآمد 24 ساعته­ی خوراک در دو مقطع با فاصله­ی یک هفته و دریافت غذاهای آماده به صورت بسامد دریافت از افراد انجام شد. تبدیل غذای دریافتی فرد به مقادیر ریزمغذی­ها از طریق جداول usda انجام شد. سطح اضطراب از طریق پرسش نامه­ی استاندارد اشپیل­برگر نسخه­ی فارسی در دو حالت آشکار و پنهان ارزیابی گردید. برای بررسی اثر میزان مصرف غذای آماده بر متغیر اضطراب از مدل رگرسیونی شانس های متناسب با تعدیل اثر متغیرهای مخدوش گر احتمالیاستفاده گردید. یافته­ها:مصرف بالای غذای آماده در دانشجویان پسر تقریبا دو برابر دانشجویان دختر بود. شانس قرار گرفتن دانشجویانی که اغلب اوقات غذاهای آماده مصرف می کنند در یکی از طبقات اضطراب آشکار متوسط یا شدید تقریبا هفت برابر همین شانس (001/0p<، 74/9-35/2، ci 95%،0/7=or) برای دانشجویانی بوده است که کمتر غذای آماده مصرف می کرده­اند. نتیجه­گیری: میزان اضطراب دانشجویان با افزایش مصرف غذاهای آماده افزایش می­یابد.